By : Sir Arthur Conan Doyle (1859 - 1930)
|
Familie en vroege leven
Details over het leven van Sherlock Holmes zijn schaars in de verhalen van Conan Doyle. Desalniettemin, vermeldt zijn vroege leven en uitgebreide familie een los biografisch beeld van de detective.
Een schatting van Holmes 'leeftijd in "His Last Bow" plaatst zijn geboortejaar in 1854; het verhaal speelt zich af in augustus 1914 en beschrijft hem als zestig jaar oud. Zijn ouders worden niet genoemd in de verhalen, hoewel Holmes vermeldt dat zijn "voorouders" "landknapen" waren. In "The Adventure of the Greek Interpreter" beweert hij dat zijn grootmoeder zus was van de Franse kunstenaar Vernet, zonder te verduidelijken of dit Claude Joseph, Carle of Horace Vernet was. Holmes 'broer Mycroft, zeven jaar oud, is een overheidsfunctionaris. Mycroft heeft een unieke ambtenarenpositie als een soort menselijke database voor alle aspecten van het overheidsbeleid. Het ontbreekt hem echter aan Sherlock's interesse in fysiek onderzoek en geeft er de voorkeur aan zijn tijd door te brengen in de Diogenes Club.
Holmes zegt dat hij eerst zijn methoden van deductie ontwikkelde als een student; zijn vroegste gevallen, die hij als amateur nastreefde, kwamen van collega-universitaire studenten. Een ontmoeting met de vader van een klasgenoot leidde hem ertoe detectie aan te nemen als een beroep, en hij bracht enkele jaren na de universiteit door als consultant voordat financiële moeilijkheden hem ertoe brachten om John H. Watson als medehuurder te accepteren.
De twee nemen onderdak in 221B Baker Street, Londen, een appartement aan het bovenste (noordelijke) einde van de straat, zeventien treden op.
Leven met Watson
Holmes werkte drieëntwintig jaar als detective, waarbij arts John Watson hem zeventien assisteerde. Ze waren huisgenoten vóór het huwelijk van Watson in 1888 en opnieuw na de dood van zijn vrouw. Hun woning wordt onderhouden door hun hospita, mevrouw Hudson. De meeste verhalen zijn frameverhalen, geschreven vanuit het standpunt van Watson als samenvattingen van de meest interessante gevallen van de detective. Holmes noemt Watsons schrijven vaak sensationeel en populistisch en suggereert dat het de 'wetenschap' van zijn vak niet nauwkeurig en objectief rapporteert:
Detectie is of zou een exacte wetenschap moeten zijn en moet op dezelfde koude en emotieloze manier worden behandeld. Je hebt geprobeerd het ["A Study in Scarlet"] te verweven met romantiek, wat ongeveer hetzelfde effect heeft alsof je een liefdesverhaal bewerkt ... in de vijfde stelling van Euclid ... Sommige feiten moeten worden onderdrukt, of op zijn minst een rechtvaardig gevoel van verhoudingen moet worden waargenomen bij de behandeling ervan. Het enige punt in de zaak dat het vermelden waard was, was de nieuwsgierige analytische redenering van effecten naar oorzaken, waardoor ik erin slaagde het te ontrafelen. - Sherlock Holmes op het "pamflet" van John Watson, Het teken van de vier
Niettemin is Holmes 'vriendschap met Watson zijn belangrijkste relatie. Wanneer Watson gewond raakt door een kogel, hoewel de wond "behoorlijk oppervlakkig" blijkt te zijn, wordt Watson ontroerd door de reactie van Holmes:
Het was een wond waard; het was veel wonden waard; om de diepte van loyaliteit en liefde te kennen die achter dat koude masker lag. De heldere, harde ogen waren even donker en de stevige lippen trilden. Voor de enige keer ving ik een glimp op van een groot hart en een groot brein. Al mijn jaren van nederige maar doelbewuste dienst culmineerden in dat moment van openbaring.
Praktijk
De klanten van Holmes variëren van de machtigste vorsten en regeringen van Europa tot rijke aristocraten en industriëlen tot arme pandjeshuizen en gouverneurs. Hij is alleen bekend in bepaalde professionele kringen aan het begin van het eerste verhaal, maar werkt al samen met Scotland Yard. Zijn voortdurende werk en de publicatie van Watsons verhalen verhoogt het profiel van Holmes en hij wordt snel bekend als detective; zoveel klanten vragen om zijn hulp in plaats van (of als aanvulling op) die van de politie die, volgens Watson, tegen 1895 Holmes 'een immense praktijk' heeft. De politie buiten Londen vraagt Holmes om hulp als hij in de buurt is, zelfs tijdens een vakantie. Een premier en de koning van Bohemen bezoeken 221B Baker Street persoonlijk om de hulp van Holmes te vragen; de regering van Frankrijk kent hem zijn eregioen toe voor het oplossen van een zaak; de koning van Scandinavië is een klant; en hij helpt het Vaticaan minstens twee keer. De rechercheur treedt meerdere keren op namens de Britse regering op het gebied van nationale veiligheid en wijst een ridderschap af "voor diensten die misschien ooit worden beschreven".
De grote Hiatus
De eerste reeks Holmes-verhalen werd gepubliceerd tussen 1887 en 1893. Conan Doyle, die meer tijd wilde besteden aan zijn historische romans, vermoordde Holmes in een laatste gevecht met het criminele meesterbrein Professor James Moriarty in "The Final Problem" (gepubliceerd in 1893, maar ingesteld in 1891). De legende wil dat Londenaren zo van streek waren toen ze het nieuws over de dood van Holmes hoorden dat ze zwarte armbanden droegen in rouw. Er is echter geen bekende hedendaagse bron hiervoor; de vroegst bekende verwijzing naar dergelijke gebeurtenissen komt uit 1949.
Na acht jaar weerstand te hebben geboden aan de publieke druk, schreef Conan Doyle The Hound of the Baskervilles (geserialiseerd in 1901-2002, met een impliciete setting vóór de dood van Holmes). In 1903 schreef Conan Doyle "The Adventure of the Empty House", ingesteld in 1894; Holmes verschijnt opnieuw en legt aan een verbijsterde Watson uit dat hij zijn dood had vervalst om zijn vijanden voor de gek te houden. "The Adventure of the Empty House" markeert het begin van de tweede reeks verhalen, die Conan Doyle tot 1927 schreef.
Holmes-liefhebbers verwijzen naar de periode van 1891 tot 1894 - tussen zijn verdwijning en vermoedelijke dood in "The Final Problem" en zijn terugkeer in "The Adventure of the Empty House" - als de Grote Hiatus. Het vroegst bekende gebruik van deze uitdrukking is in het artikel "Sherlock Holmes and the Great Hiatus" van Edgar W. Smith, gepubliceerd in het juli 1946 nummer van The Baker Street Journal.
pensioen
In "His Last Bow" heeft Holmes zich teruggetrokken in een kleine boerderij aan de Sussex Downs en de bijenteelt als zijn primaire bezigheid. De verhuizing is niet precies gedateerd, maar kan worden verondersteld niet later dan 1904 te zijn (aangezien er achteraf naar wordt verwezen in "The Second Stain", voor het eerst gepubliceerd in dat jaar). Het verhaal gaat over Holmes en Watson die met pensioen gaan om de oorlogsinspanning te ondersteunen. Slechts één ander avontuur, "The Adventure of the Lion's Mane", vindt plaats tijdens het pensioen van de detective.
Comments
Post a Comment